Biografie

• Marsha P. Johnson (1945-1992): De travestiet die in opstand kwam tegen politieinvallen

  Sep 7, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Marsha P. Johnson werd in 1945 in New Jersey geboren als Malcolm Micheals Jr.  Hij begon op vijfjarige leeftijd reeds met het dragen van jurken maar moest daarbij stoppen toen hij werd lastig gevallen door leeftijdgenoten. Toen hij zeventien was trok hij naar New York en kwam hij terecht in Greenwich Village waar hij in contact kwam met andere homoseksuelen. Pas toen voelde hij zich comfortabel genoeg om homo te zijn en kwam hij  vervolgens uit de kast als homo, drag queen en travestiet. Om de eindjes aan elkaar te knopen ging hij aan het werk als hulpje in een restaurant en als sekswerker. 

   

  Johnson nam in eerste instantie Black Marsha als artiestennaam maar veranderde die later in Marsha P. Johnson. Johnson noemde zich travestiet omdat de term transgender toen nog niet massaal gebruikt werd. Johnson was één van de eerste dragqueens die regelmatig naar de New Yorks pub the Stonewall Inn ging. Dat deed ze meestal gekleed in goedkope vrouwenkleding en een kroon gemaakt uit verse bloemen. Zij was ook aanwezig op 28 juni 1969 toen de politie voor de zoveelste keer de bar binnenviel om de aanwezige homoseksuelen te arresteren. Tijdens de rellen  en de protestmarsen die daarop volgden was Marsha P. Johnson samen met Zazu Nova en Jackie Hormonia, één van de drie dragqueens die het gezicht werden van de Stonewall rellen. Na de Stonewall rellen werd Johnson lid van het Gay Liberation Front. Op de eerste verjaardag van de rellen liep Johnson mee op in de eerste gay Pride in New York.  In de jaren die erop volgde zette ze zich in om de positie van LGBTQ’s en sekswerkers te verbeteren. Zo werd ze ‘drag moeder’ van het Transy House, een plaats waar dakloze homo en transponeren konden overnachten. In de jaren tachtig werd ze een van de voortrekkers van Act Up, een groepering die zich inzette voor de strijd tegen aids. Doorheen de jaren  verslechterde de mentale gezondheid van Johnson die  onder meer aan schizofrenie leed en werd ze verschillende keren opgenomen in een psychiatrische instelling. 

  In 1992 werd haar lichaam na de gay Pride parade gevonden in de Hudson rivier. Volgens de politie pleegde Marsha zelfmoord maar getuigen verklaarden dat ze getuige waren van een ruzie tussen Marsha en een groep overvallers  die haar homofobe verwijten naar haar hoofd slingerde. Eén van hen zou slaags geraakt zijn met Marsha en dat de overvaller daarna opschepte dat hij een zwarte drag queen had vermoord. De politie opende toen echter geen nieuw onderzoek naar die bekentenissen. Dat gebeurde wel in 2002. Toen veranderde  de politie de doodsoorzaak van zelfmoord naar ‘onbekend’. Het onderzoek naar haar dood werd ook in 2012 en 2016 heropend.

  In 2O2O werd de naam van het voormalige East River State Park in Williamsburg  (New York) veranderd in het Marsha P. Johnson park. 

   

  Lees meer

• Susan B. Anthony (1820-1906): De lesbienne die Amerikaanse vrouwen het stemrecht bezorgdde

  Aug 21, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Susan B. Anthony (15 februari 1820 – 13 maart 1906) was een Amerikaanse sociale hervormster en activiste voor vrouwenrechten die een cruciale rol speelde in de  vrouwenkiesrechtbeweging. Haar familie zette zich in voor meer sociale rechten. In eerste instantie ging ze op pad om handtekeningen te verzamelen voor petities tegen de slavernij. In 1856 werd ze de verantwoordelijke voor de Amerikaanse Anti-Slavernij maatschappij in de staat New York. In 1872 werd Susan B. Anthony gearresteerd in Rochester, New York nadat ze haar stem had uitgebracht. Daarmee was ze in overtreding met de toen geldende staatswet. Zij argumenteerde tijdens haar rechtszaak dat het veertiende amendement in de grondwet haar het recht gaf om te stemmen. De rechter gaf de volksjury echter de opdracht om haar schuldig te bevinden en gaf haar uiteindelijk een boete van 100 dollar die ze overigens nooit betaalde. Anthony was er trots op dat haar arrestatie de aandacht vestigde op het gebrek aan vrouwenrechten toen.  

  In 1978 deed zij er samen met  Elizabeth Cady Stanton er alles aan om het grondwettelijke amendement op de agenda van het Amerikaanse congres  te krijgen. Susan B. Anthony overleed in 1906, 14 jaar voor vrouwen stemrecht kregen in het hele land.

  In 2020, ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de goedkeuring van het negentiende grondwetsamendement door het Amerikaanse congres, kondigde president Donald Trump aan dat hij Susan B. Anthony een pardon zou verlenen. Daartegen kwam heel wat kritiek van vrouwelijke politici. Volgens hen zou Susan B.Anthony nooit een pardon gewild hebben, zolang alle vrouwen geen gelijke rechten hebben.

  Bij hun protest kregen ze ondermeer de steun van het Nationale Susan B. Anthony museum in Washington. In een tweet op de bekendmaking van het pardon liet het museum weten dat Susan B. Anthony nooit een pardon zou willen omdat ze niet van mening was dat ze iets verkeerd had gedaan. Volgens het museum was Anthony woedend dat ze geen eerlijk proces met een volksjury had gekregen en zou ze tegen de rechter gezegd hebben dat ze nooit een dollar van de opgelegde boete zou betalen."Betalen zou de procedure gevalideerd hebben. een pardon voor Susan B. Anthony doet hetzelfde", aldus het museum.

  Lees meer

• Joel Schumacher filmregisseur en producent (29 augustus 1939 - 22 juni 2020)

  Jun 28, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Joel Schumacher is een Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijver en filmproducent die in de jaren tachtig en negentig de ene na de andere hitfilm scoorde waaronder ’St. Elmo's Fire', 'The Lost Boys', 'A Time to Kill' en 'Falling Down'. 

  Hij was verantwoordelijk  de omdat hij de in de jaren 80 en 90 de populaire Batman franchise in de vernieling hielp door toe te geven aan de eisen van speelgoedfabrikanten om de Batman-films familievriendelijker te maken. In een interview zei de regisseur dat hij met 'Batman Forever' en 'Batman & Robin' daarmee te ver ging. Critici maakten de beide films met de grond gelijk. Voor Batman & Robin werd  hij genomineerd voor de Razzie Award voor slechtste regisseur. 

  Na de Batman flops maakte Schumacher geen blokbusterfilms meer maar keerde hij terug naar meer minimalistischer films zoals ‘8mm’, ‘Tigerland’, ‘Phonebooth’ en ‘Falling Down’.  'Falling Down' met Micheal Douglas in de hoofdrol werd geselecteerd voor de competitie op het festival van Cannes.

  Tussen zijn verschillende films regisseerde hij ook verschillende videoclips voor onder meer INXS, Lenny Kravitz en Seal.

  Ook ging hij vaker voor televisie werken en regisseerde een aantal afleveringen van het eerste seizoen van Netflix-hit 'House of Cards'. 

  Schumacher was tijdens het grootste deel  van zijn leven zeer openlijk over zijn seksleven. In verschillende interviews, onder meer bij de HuffPost, verklaarde hij dat hij met ongeveer 20.000 mannen seks had gehad tijdens zijn leven. 

  Schumacher begon zijn carrière in de jaren zeventig als kostuumontwerper. Zijn grootste successen in de bioscoop waren 'Falling Down', met Michael Douglas als een gewone man die op een dag in de file doordraait van alle ellende in de wereld, en 'A Time to Kill', een grimmige John Grisham-verfilming over een raciale moord in het zuiden van de VS. 'Falling Down' werd geselecteerd voor de competitie op het festival van Cannes.

  Zijn laatste grote klussen deed de openlijk homoseksuele Schumacher voor televisie: hij regisseerde een aantal afleveringen van het eerste seizoen van Netflix-hit 'House of Cards'. 
  Joel Schumacher stierf op 80-jarige leeftijd in 2020 aan kanker.

  Lees meer

• Melissa Etheridge (1961-): Van Grammy winnares tot gay activiste

  Jun 19, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Melissa Etheridge (29/05/1961) is een  artieste, muzikante én geëngageerde vrouw. Melissa is een buitengewone persoonlijkheid die in haar hele succesverhaal vooral zelfrespect op de eerste plaats blijft zetten. 

  Sinds haar debuut in 1988 krijgt ze ruimschoots de kans om haar liefde voor muziek en voor het leven van de daken te schreeuwen, maar neemt ze ook geen blad voor de mond om haar mening te laten gelden. Ze scoort onder meer met ‘Like the way I do’ en ‘Bring me some water’ verschillende hits in Europa. 

  Door haar openheid is ze  een voorbeeld voor velen, niet alleen op muzikaal vlak.Tijdens de eerste inauguratie van president Bill Clinton in januari 1993 maakte ze publiekelijk bekend dat ze lesbienne is. Ook vecht ze openlijk tegen borstkanker, een strijd die ze wint. Met haar rauwe stem en pure classic rock vereeuwigt ze zichzelf in de Amerikaanse rockgeschiedenis.

  In 2011 krijgt ze dan ook eervol haar eigen ster op de Hollywood Walk Of Fame. En dat is maar één van de vele prestigieuze bekroningen van haar carrière, want Melissa Etheridge sleept onder andere ook twee Grammy Awards in de wacht, en met ‘I Need To Wake Up’, uit de soundtrack voor Al Gore’s ‘An Inconvenient Truth’, zelfs een Oscar.
  
  

   

  Lees meer

• Bob Benny (1926-2011): De eerste homo die voor ons land deelnam aan het Eurovisie Songfestival

  May 16, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Emilius Wagemans beter bekend als Bob Benny is een zanger en musicalster die ons land ook vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. Hij overleed in 2011 op 84 jarige overleden na een lange ziekte. 

  Bob Benny begon zijn carrière net na de Tweede Wereldoorlog. Zijn grootste hit scoorde hij met  'Waar en Wanneer' in 1963. Vier jaar eerder vertegenwoordigde Bob Benny ons land voor een eerste keer op het Eurovisie Songfestival. Met het lied 'Hou toch van mij' eindigde hij op de zesde plaats. Dat Vlaamse record  werd pas in 2010 geëvenaard door Tom Dice. In 1961 vertegenwoordigde hij ons land voor een tweede keer met het liedje ‘September, een gouden roos’ maar toen eindigde hij op een gedeelte laatste plaats.

  Bob Benny trad ook op  in verschillende musicals en operettes. Hij trad ook zes jaar lang op in Berlijn in de musical Mein Freund Bunburry en de operette Maske in Blau. In Vlaanderen zelf speelde hij een rol in My Fair Lady. In 2001 werd hij getroffen door een beroerte. Hij maakte toen ook bekend dat hij homo was. Door zijn beroerte kreeg Bob Benny financiële problemen. In april 2003 werd er een benefiet concert voor hem georganiseerd. In 2002 werd hij opgenomen in de Radio 2 Eregalerij voor een leven vol muziek. Op 29 maart 2011 overleed Bob Benny in het rusthuis in Sint-Niklaas waar hij verbleef.

  Lees meer