Biografie

• Joel Schumacher filmregisseur en producent (29 augustus 1939 - 22 juni 2020)

  Jun 28, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Joel Schumacher is een Amerikaanse filmregisseur, scenarioschrijver en filmproducent die in de jaren tachtig en negentig de ene na de andere hitfilm scoorde waaronder ’St. Elmo's Fire', 'The Lost Boys', 'A Time to Kill' en 'Falling Down'. 

  Hij was verantwoordelijk  de omdat hij de in de jaren 80 en 90 de populaire Batman franchise in de vernieling hielp door toe te geven aan de eisen van speelgoedfabrikanten om de Batman-films familievriendelijker te maken. In een interview zei de regisseur dat hij met 'Batman Forever' en 'Batman & Robin' daarmee te ver ging. Critici maakten de beide films met de grond gelijk. Voor Batman & Robin werd  hij genomineerd voor de Razzie Award voor slechtste regisseur. 

  Na de Batman flops maakte Schumacher geen blokbusterfilms meer maar keerde hij terug naar meer minimalistischer films zoals ‘8mm’, ‘Tigerland’, ‘Phonebooth’ en ‘Falling Down’.  'Falling Down' met Micheal Douglas in de hoofdrol werd geselecteerd voor de competitie op het festival van Cannes.

  Tussen zijn verschillende films regisseerde hij ook verschillende videoclips voor onder meer INXS, Lenny Kravitz en Seal.

  Ook ging hij vaker voor televisie werken en regisseerde een aantal afleveringen van het eerste seizoen van Netflix-hit 'House of Cards'. 

  Schumacher was tijdens het grootste deel  van zijn leven zeer openlijk over zijn seksleven. In verschillende interviews, onder meer bij de HuffPost, verklaarde hij dat hij met ongeveer 20.000 mannen seks had gehad tijdens zijn leven. 

  Schumacher begon zijn carrière in de jaren zeventig als kostuumontwerper. Zijn grootste successen in de bioscoop waren 'Falling Down', met Michael Douglas als een gewone man die op een dag in de file doordraait van alle ellende in de wereld, en 'A Time to Kill', een grimmige John Grisham-verfilming over een raciale moord in het zuiden van de VS. 'Falling Down' werd geselecteerd voor de competitie op het festival van Cannes.

  Zijn laatste grote klussen deed de openlijk homoseksuele Schumacher voor televisie: hij regisseerde een aantal afleveringen van het eerste seizoen van Netflix-hit 'House of Cards'. 
  Joel Schumacher stierf op 80-jarige leeftijd in 2020 aan kanker.

  Lees meer

• Melissa Etheridge (1961-): Van Grammy winnares tot gay activiste

  Jun 19, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Melissa Etheridge (29/05/1961) is een  artieste, muzikante én geëngageerde vrouw. Melissa is een buitengewone persoonlijkheid die in haar hele succesverhaal vooral zelfrespect op de eerste plaats blijft zetten. 

  Sinds haar debuut in 1988 krijgt ze ruimschoots de kans om haar liefde voor muziek en voor het leven van de daken te schreeuwen, maar neemt ze ook geen blad voor de mond om haar mening te laten gelden. Ze scoort onder meer met ‘Like the way I do’ en ‘Bring me some water’ verschillende hits in Europa. 

  Door haar openheid is ze  een voorbeeld voor velen, niet alleen op muzikaal vlak.Tijdens de eerste inauguratie van president Bill Clinton in januari 1993 maakte ze publiekelijk bekend dat ze lesbienne is. Ook vecht ze openlijk tegen borstkanker, een strijd die ze wint. Met haar rauwe stem en pure classic rock vereeuwigt ze zichzelf in de Amerikaanse rockgeschiedenis.

  In 2011 krijgt ze dan ook eervol haar eigen ster op de Hollywood Walk Of Fame. En dat is maar één van de vele prestigieuze bekroningen van haar carrière, want Melissa Etheridge sleept onder andere ook twee Grammy Awards in de wacht, en met ‘I Need To Wake Up’, uit de soundtrack voor Al Gore’s ‘An Inconvenient Truth’, zelfs een Oscar.
  
  

   

  Lees meer

• Bob Benny (1926-2011): De eerste homo die voor ons land deelnam aan het Eurovisie Songfestival

  May 16, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  Emilius Wagemans beter bekend als Bob Benny is een zanger en musicalster die ons land ook vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. Hij overleed in 2011 op 84 jarige overleden na een lange ziekte. 

  Bob Benny begon zijn carrière net na de Tweede Wereldoorlog. Zijn grootste hit scoorde hij met  'Waar en Wanneer' in 1963. Vier jaar eerder vertegenwoordigde Bob Benny ons land voor een eerste keer op het Eurovisie Songfestival. Met het lied 'Hou toch van mij' eindigde hij op de zesde plaats. Dat Vlaamse record  werd pas in 2010 geëvenaard door Tom Dice. In 1961 vertegenwoordigde hij ons land voor een tweede keer met het liedje ‘September, een gouden roos’ maar toen eindigde hij op een gedeelte laatste plaats.

  Bob Benny trad ook op  in verschillende musicals en operettes. Hij trad ook zes jaar lang op in Berlijn in de musical Mein Freund Bunburry en de operette Maske in Blau. In Vlaanderen zelf speelde hij een rol in My Fair Lady. In 2001 werd hij getroffen door een beroerte. Hij maakte toen ook bekend dat hij homo was. Door zijn beroerte kreeg Bob Benny financiële problemen. In april 2003 werd er een benefiet concert voor hem georganiseerd. In 2002 werd hij opgenomen in de Radio 2 Eregalerij voor een leven vol muziek. Op 29 maart 2011 overleed Bob Benny in het rusthuis in Sint-Niklaas waar hij verbleef.

  Lees meer

• John Palantinus (1929-2014): Fotograaf uit de Gouden Tijd van de ' Physique Magazines'

  Apr 1, 2020 Marc Dirix 0 Reacties

  John Palatinus is een van de pioniers van wat ietwat eufemistisch de ‘physique photography’ wordt genoemd. Zijn foto’s van bijna naakte mannelijke lichamen waren vooral in de jaren vijftig populair bij homo’s.

  John Palatinus werd geboren in 1929 en hij werd al snel bekend toen hij  homoerotische foto’s van jonge bodybuilders begon te maken. De foto’s van Palantinus verschenen in de zogenaamde physique-magazines waarin jonge bodybuilders hun lichaam toonden. Het bekendste magazine was Tomorrow’s Man.  Deze magazines waren toen zeer populair bij homomannen. John Palatinus drukte naast  andere fotografen zoals Bob Mizer, zijn stempel op naaktfotografie. 

  In 1956 verhuisde John Palatinus naar New York waar hij een fotostudio opende.  Palatinus fotografeerde zijn modellen meestal tegen een lichte achtergrond en stond bekend voor het gebruik van licht en schaduw om de mannelijke vormen zo goed mogelijk tot hun recht te laten komen. De foto’s waren destijds beslist gewaagd. Meer dan een halve eeuw later kan men zijn werk in zekere zin bestempelen als ‘retroklassiek’. Het is stijlvol, onschuldig, en sympathiek.

  Naast de foto’s voor de physique magazines zoals, ’Tomorrow Man’, maakte hij ook naaktfoto’s van mannen die hij tegen betaling via een postorderzaak verstuurde.  Dat was toen echter nog illegaal en in 1959 werden John Palatinus en zes van zijn medewerkers als ‘de seksuele roofdieren van Manhattan’ afgeschilderd en gearresteerd. Bij de huiszoeking werden meer dan 10.000 foto’s in beslag genomen.  In de daarop volgende rechtszaak werd hij niet veroordeeld voor de verspreiding van pornografie maar voor samenzwering en bleef hij van een gevangenisstraf gespaard.

   

   

  Pas bij de opkomst van het internet werden verschillende foto’s van Palantinus opnieuw ontdekt en dat resulteerde in  2010 in de expositie John Palatinus Tomorrow’s Man waarmee de fotograaf de laatste jaren rondtoerde.  

   

  Lees meer

• Willy De Bruyn: De vergeten wielerlegende (1914-1989)

  Jul 4, 2019 Marc Dirix 0 Reacties

  Sorry, dit nieuws bericht is alleen beschikbaar voor geregistreerde leden.