Malta, IJsland en Belgie in top 3 van de Rainbowmap
Voor het negende jaar op rij blijft Malta de nummer één positie op de Rainbow Map bezetten, met een score van 88 procent. Dat blijkt uit de zestiende editie van de Rainbowmap van ILGA-Europe. Ons land zakt een plaatsje omdat IJsland (83 procent) drie plaatsen stijgt door de nieuwe wetgeving die conversiepraktijken verbiedt en zorgt dat de trans-specifieke gezondheidszorg is gebaseerd op depathologisatie.
Ook België heeft het afgelopen jaar conversiepraktijken verboden en staat nu op de derde plaats in de ranglijst met een score van 78.
De drie landen aan de andere kant van de schaal van de Rainbow Map zijn Rusland (2%), Azerbeidzjan (2%) en Turkije (5%). Rusland verloor 7 punten en daalde drie plaatsen vanwege de federale wetgeving die juridische geslachtsherkenning en trans-specifieke gezondheidszorg verbiedt.
Polen bevindt zich nog steeds aan het einde van de EU-ranglijst met 18% punten, gevolgd door Roemenië (19%) en Bulgarije (23%).
Duitsland, IJsland, Estland, Liechtenstein en Griekenland maakten de grootste sprongen in de Rainbow Map-ranglijst. Zowel Estland als Griekenland wijzigden hun wetten om huwelijken en adopties door homoseksuele stellen mogelijk te maken, Griekenland vulde ook de gaten in zijn antidiscriminatiewetgeving om LGBTI-personen volledig te beschermen, en Liechtenstein breidde adoptierechten uit naar homoseksuele koppels.
Landen werken ook hard om wetten in te voeren die anti-LGBTI-haat erkennen als een verzwarende factor. Duitsland, dat dit jaar de grootste sprong in de ranglijst maakte, verbood haatmisdrijven op basis van seksuele oriëntatie, genderidentiteit en geslachtskenmerken. Andere landen die wetgeving tegen haat
Montenegro verloor de meeste punten (-13%), en zakte 9 plaatsen omdat het niet slaagde een nieuw gelijkheidsactieplan aan te nemen of bijgewerkte beleidsmaatregelen inzake asiel en haatmisdrijven in te voeren.
Naast Montenegro slaagden regeringen in Spanje, Slovenië, Finland, Zweden en vele andere landen er niet in hun actieplannen te vernieuwen. Frankrijk, Malta, Schotland en Wales namen effectieve en uitgebreide gelijkheidsactieplannen aan.
In veel landen komen wetgevende voorstellen die al jaren op tafel liggen niet vooruit. Dit omvat de wetgeving tegen haatmisdrijven en het voorstel voor erkenning van partnerschappen van hetzelfde geslacht in Oekraïne, die ondanks steun van verschillende ministeries en brede maatschappelijke steun nog steeds wordt tegengehouden. Dit omvat ook een wetsontwerp in Tsjechië over juridische geslachtsherkenning dat eindelijk de sterilisatie-eis zou afschaffen. Na vijf jaar vertraging is de Britse regering haar beloften om conversiepraktijken te verbieden nog steeds niet nagekomen. Ondanks vele rechtszaken en aanbevelingen van internationale instellingen, maakte Litouwen geen vooruitgang in de erkenning van koppels van hetzelfde geslacht.
Wit-Rusland begon LGBTI-inhoud als "pornografie" te categoriseren, wat de vrijheid van meningsuiting van LGBTI-personen beperkt. Bulgarije en Griekenland slaagden er niet in LGBTI-publieke evenementen te beschermen, waardoor ze punten verloren met betrekking tot de ruimte voor het maatschappelijk middenveld.
Zowel in Denemarken als in Polen werden administratieve procedures verbeterd voor minderjarigen om toegang te krijgen tot juridische geslachtsherkenning (LGR). Hoewel Duitsland en Zweden nieuwe regelgeving voor LGR hebben aangenomen, zijn de wetten nog niet van kracht geworden, dus worden ze niet op de kaart weergegeven.
In veel landen zijn de wetgevingsprocessen voor nieuwe LGR-procedures dit jaar gestagneerd. Evenzo heeft geen enkel land onnodige medische ingrepen bij intersekse kinderen verboden.
De meeste Europese landen omvatten nog steeds geen seksuele oriëntatie, genderidentiteit of geslachtskenmerken als kwalificatiecriteria voor asiel. In een algeheel klimaat waarin regeringen het internationale recht op asiel steeds meer ondermijnen, is deze voortdurende weglating zeer zorgwekkend. De enige vooruitgang dit jaar op dit gebied was dat Tsjechië SOGI in hun asielwet opnam en Ierland een consistent opleidingskader voor hun asielmedewerkers verzorgde.
